Voor de
Zo geknipt! Sew Along staan in maart een bookcover (recept 17) op de menukaart en mijn favoriete tas uit het boek, recept 27, een mooie schoudertas met verzonken rits.
Als eerste ben ik begonnen met de boekenkaft, die zat verrassend snel in elkaar!
Ik wilde mijn
creAgenda van een leuke cover voorzien. Ik heb een vrij stevige grijze stof gebruikt (wordt afgeraden en ik snap ook wel waarom, haha), in combinatie met een leuke landelijke ruit. In mijn creAgenda houd ik alleen maar 'leuke' afspraken bij die te maken hebben met creatief zijn en doen en houd ik mijn verlanglijstjes bij en wat ik gemaakt/gelezen hebt.
Ik heb volgens de beschrijving in het boek de maten voor mijn agenda berekend. Ik heb een extra stofje als 'rug' toegevoegd en een Griekse siersteek. Daarnaast heb ik een stukje picotelastiek uit mijn lingerievoorraad gebruikt.
Geweldig hoe je met een paar naadjes naaien er na het keren door een gaatje van 7cm er plotseling een boekenkaft onder je ogen ontstaat! Wederom een geslaagd project uit dit fantastische boek!
Daarna met dezelfde stofjes aan de slag gegaan met recept 27: de tas met de verzonken rits.
Een leerzaam project en een mooi patroon dat ik zeker vaker ga maken, maar dan wel met wat aanpassingen. Ik heb het mezelf niet makkelijk gemaakt door een aantal keuzes, waardoor ik nog niet helemaal tevreden ben met het eindresultaat...
Om de tas wat meer body te geven staat in het boek dat je
volumevlies moet gebruiken. Ik heb al jaren hier een rolletje spul liggen dat je in tassen kunt gebruiken. Ik dacht dat mijn naaijuf het
taslan noemt, maar als ik daar op google kom ik bij een nylon stof uit die veel voor jassen wordt gebruikt. Zoeken op
aslan geeft een folie die je voor lampenkappen kunt gebruiken en daar lijkt dit op. Het is enorm stevig, de tas kan makkelijk uit zichzelf blijven staan (zie de foto hieronder) en dat is ook meteen het probleem. De tas wordt zo stug, dat stikken soms wel heel lastig wordt en met keren komen er barsten in:
De volgende keer wordt het toch echt opstrijkbaar volumevlies of, zoals ik bij
Alice in Hobbyland las, een strijkmolton van de Hema.
Daarna nog twee wat mindere keuzes: ik gebruikte te dun, kunststof koord uit de bouwmarkt om mijn
paspel-/pipingband te maken. Achteraf gezien is het te dun, een dikker koord kan prima en het glibberde alle kanten op. Volgende keer dus een mooi, dik katoenen koord gebruiken. Ook ruitjesstof gebruiken voor je eerste paspel die wat scheef van draad was is niet handig, dan zie je alles en met die stugge tas, is het me niet helemaal gelukt de paspel er gelijkmatig op te zetten. je ziet 'm 'dansen'.
Het boek geeft wel goed uitleg over het gebruik van paspelband, dat ga ik zeker vaker doen, ik ben nu wel over mijn 'piping angst' heen, haha.
Met een aantal keuzes ben ik wel blij, o.a. met de kleurstelling van de stof en het feit dat ik de lengte van de schouderband verdubbeld heb. Ik kan m nu makkelijk schuin over mijn schouder dragen!
Ik ga deze tas dus zeker vaker maken, het blijft mijn favoriete recept uit het boek. Wellicht dan ook de kleinere versie die in het boek staat, maar met rits dan, dat geeft een veilig gevoel als je over straat loopt.